Het is zo’n mooie zomerdag. De ene buurman haalt zijn hooi binnen, de ander plaatst pionnetjes op de openbare weg. Een beetje harde vorm van communicatie, dat geef ik toe.
Wij wonen in het buitengebied in het oosten van het land. Zo’n omgeving die van mensen uit het westen, naast ‘wat is het mooi hier’, steevast de opmerking ontlokt ‘Jullie hebben zeker geen file’. Mijn antwoord: ‘Alleen in het weekend’. Want dan gaan al die westerlingen los: wandelen fietsen, rally rijden, noem maar op. Prima natuurlijk, wij willen graag delen (niet voor niets begonnen we onze bed&breakfast Pont8).
Maar ‘zij’ vergeten even dat ons tempo iets anders ligt en dat wij ‘gewoon’ onze dagelijkse beslommeringen hebben. Bovendien als ik Pieterpad of hondenwandel ga ik voor snellere personen/voertuigen aan de kant. Ik schaam me zelfs als ik ze niet op tijd hoor en ze moeten afremmen omdat ik in de weg loop.
Maar sommige mensen denken daar heel anders over, merk ik. Blijven midden op de weg lopen, crossen liefst zo hard mogelijk door (hoezo dan nog wat natuur spotten) en vinden het heel normaal om een chicane te maken waar mijn buurman pionnetjes plaatste om hen af te remmen omdat hij gek werd van de snelheid op een weg die daar niet op berekend is.
Kortom, u begrijpt het al: het is de rust zelve hier en communicatie zijn we heel sterk in. Waar de Achterhoeker onder een gemompeld jaojao zijn hoofd schudt, ben ik net als mijn import buurman uit het westen, recht door zee. Dat communiceert namelijk makkelijker. ‘What you see is what you get.’
Spreekt u dat aan maar vindt u het ‘verpakken’ wat lastig, neem dan eens een kijkje in mijn portfolio of maak meteen een afspraak om eens te brainstormen over hoe uw communicatie(plan) aan te pakken. En dat mag altijd bij mij op locatie, al was het alleen maar om de rust te ‘proeven’.